نباشد و همچنين " اخواننا " نيز مشعر به تعظيم و اجلال بودى اگر " بغوا علينا " در دنبال نبودى، پس به منزله آن آمد كه خداى تعالى گفت " ان الذين آمنوا ثم كفروا ".
و اين همان عبارت است كه مصنف در كتاب نقض گفته است (رجوع شود به صفحه 482) چنان كه در مورد سوم نيز نظير اين تطبيق به عمل آمد.
در مورد هفتم قاضى تصريح كرده است به اينكه كلام از ديگرى است اما تصريح به اسم قائل نكرده است، و با مراجعه به صفحات 358 و 363 كتاب " نقض " معين مىشود كه مراد از " ناصبى كج فهم " صاحب " بعض فضايح الروافض " و مراد از " بعضى از مؤلفات بىمغز خود " كتاب نامبرده اوست، و همچنين مراد از اين عبارت " و بعضى از اهل فهم و اجله صاحب سهم در ازاله آن و هم فرموده اند " شيخ عبد الجليل و كتاب نقض وى است، و چون عبارت بسيار مفصل است هر كه بخواهد به صفحات معرفى شده از هر دو كتاب مراجعه كند، تاصحت اين مطلب را دريابد و عبارت قاضى در مورد هشتم اين است.
و مذهب شيعه امامية آن است كه امامت و خلافت به علم و عصمت و نص است، دون نسب و ميراث، كه اگر شيعه در امامت به نسب قائل بودندى، پس در اولاد امام حسن كه پسر بزرگتر امير المؤمنين على وفاطمة است عليهما السلام قائل به امامت شدندى، و ظاهر است كه هيچكس دعوى امامت در ايشان نكرده، و از فرزندان امام زين العابدين در غير امام محمد باقر دعوى امامت نكنند، و زيد پسر امام زين العابدين را به واسطه فقد نص و عصمت امامتش قبول نكنند.
اگر به صفحه 21 كتاب " نقض " مراجعه شود معلوم خواهد شد كه همين عبارت در آنجاست (با مختصر تفاوتى).
نگارنده گويد مىتواند بود كه موارد ديگرى نيز از اين قبيل باشد، ليكن آنچه بر حسب مراجعه تا حدى دقيق من توانستم استخراج كنم همين چهل مورد است.