بسم الله الرحمن الرحيم فايده علم تاريخ چون تاريخ طومار حوادث زمان و مخزن اخبار گذشتگان است، از اين روى آئينه پند و عبرت براى آيندگان و گنجينه علم و حكمت براى باقيماندگان مىباشد، از اين نظر است كه وقايع نگاران و حوادث شماران كه از ايشان به مؤرخان تعبير مىتوان كرد هر يك در آغاز كتاب خود بابى براى فايده علم تاريخ منعقد كرده و به حسب اقتضاى كتاب خود به كلام مختصر يا مبسوطى نسبت به آن ايراد كرده، است.
نظر به اينكه اين مطلب در مطاوى كتب و بطون دفاتر عموما و در مقدمات كتب تاريخ - خصوصا بسيار مكرر شده است و نيز علاوه بر آن از قضايايى است كه " قياساتها معها "، زيرا از مستقلات عقليه است، يعنى از امورى است كه هر عاقلى با اندك توجه و تدبرى مىتواند اين نتيجه مطلوبه را از آن بگيرد، بدين جهت مستغنى از شرح و بيان و بى نياز از اقامه دليل و برهان مىباشد، با وجود اين براى اينكه اين مختصر نيز از اشاره به اين موضوع خالى نماند به اجمالى قناعت مىكنيم.
چون به كتاب كريم آسمانى نگاه مىكنيم مىبينيم حضرت حق جلت عظمته در موارد بسيار بعد از ذكر قصص انبياء و اقوام ايشان امر به تدبر فرموده، و در بسيارى از موارد نيز موعظتى صريح نموده و تصريح كرده كه نبايد شما نيز مثل بد كرداران ايشان باشيد، بلكه يا