دهد، عمل آنها صحيح نيست. همچنين است اگر يك نفر حج نمايد و عمره را به نيابت كسى و حج را به نيابت ديگرى انجام دهد.
(130): كسى كه احرام حج را ترك كند، به فراموشى يا ندانستن حكم، تا اين كه به منى يا عرفات برسد، لازم است برگردد، و از مسجد الحرام يا هر جاى ديگر مكه محرم شود. و اگر تا بعد از اعمال متذكر نشد، حجش صحيح است.
(131): بعد از انجام اعمال عمره تمتع و قبل از حج تمتع، جايز نيست براى كارى غير از اعمال حج از مكه بيرون رود، مگر براى ضرورت، و بيم آن نرود كه اعمال حجش فوت گردد، و در اين صورت واجب است از مكه احرام ببندد و بيرون رود. و سپس با همان احرام به مكه برگردد، و از مكه رهسپار عرفات شود. و اگر نتواند به مكه برگردد، از همان جائى كه هست به عرفات برود.
(132): در اثناى عمره تمتع، بيرون رفتن از مكه جايز نيست. و هر گاه قبل از ورود به مكه بداند، كه محتاج به خروج از مكه خواهد شد (مانند مدير كاروان)، مىتواند به عنوان عمره مفرده محرم شده و به مكه رود. و اعمال عمره مفرده را انجام داده، و بعد براى كارى كه دارد از مكه بيرون رود. و سپس براى عمره تمتع احرام بسته و به مكه بيايد. و فاصله نشدن يك ماه بين عمره مفرده