تمام اين وقت را در عرفات نباشد معصيت كرده است، ولى حجش باطل نخواهد شد، اما اگر از روى عمد اصلا وقوف نكند حجش باطل مىشود. پس ركن وقوف مختصر است هر چند لحظه اى باشد، نه وقوف در تمام وقت، گرچه وقوف در تمام وقت واجب است.
(345): كسى كه به جهت فراموشى يا ندانستن حكم يا عذر موجه ديگرى وقوف اختيارى (از ظهر تا غروب) را درك نكرد وقوف اضطرارى (مقدارى از شب عيد) بر او لازم است. و حد آن تا طلوع فجر روز عيد است. و با اين وقوف حجش صحيح خواهد بود. و اگر اين وقوف را عمدا ترك كند حجش باطل مىشود.
(346): كوچ كردن از عرفات، قبل از غروب آفتاب دانسته و عمدا حرام است، ولى حج را باطل نمىكند. و كسى كه كوچ كرد و پشيمان شد و برگشت چيزى بر او نيست، ولى اگر بر نگشت بايد يك شتر كفاره بدهد، و در منى آن را بكشد. و چنانچه نتواند يك شتر كفاره بدهد بايد هيجده روز پى در پى روزه بگيرد، بدون فرق بين اين كه در سفر روزه بگيرد يا در حضر، و نيز در مكه بگيرد يا در محل خودش. و اين حكم نسبت به كسى كه از فراموش كرده يا حكم را نمىدانست و قبل از غروب كوچ كند نيز جارى است.
يعنى اگر يادش آمد يا حكم را ياد گرفت بايد برگردد، و اگر