و در نيت چند چيز معتبر است:
1 - قصد قربت (نزديكى به خدا) مانند عبادات ديگر غير از احرام.
2 - هم زمان بودن با شروع در احرام.
3 - تعيين احرام كه براى عمره است يا براى حج، و تعيين حج كه تمتع است يا قران يا افراد، و تعيين اين كه براى خود است يا براى ديگرى، و تعيين اين كه حجش حجة الاسلام است (كه براى اولين بار استطاعت بر او واجب شده) يا حجى است كه به سبب فاسد بودن حج قبل بر او واجب شده، يا حج نيابى يا حج مستحبى است.
خلاصه هر يك از اينها كه باشد بايد در نيت مشخص شود پس اگر بدون تعيين نيت احرام نمود احرامش باطل خواهد بود.
مسأله 182 - در صحت نيت گفتن به زبان و گذراندن از ذهن معتبر نيست (يعنى لازم نيست را به زبان آورد يا از ذهن خود بگذراند) بلكه داعى بر آن كفايت مىكند مانند عبادتهاى ديگر كه در آنها داعى كافى است.