جايز است حجر. و بعد حجر حصهء غايب را هم بايد بر آورد كرد، و حاكم نگاه مىدارد از براى او تا بيايد.
209 - سوال: هر گاه چند نفر صغير باشند كه اموال آنها مخلوط است، و ولى متوجه انفاق آنها است از مال خودشان. آيا تكليف ولى در نفقه و كسوهء ايشان چه چيز است؟ حساب نان آنها و خرج آنها را چگونه نگاه دارد كه زياد و كم نشود؟
جواب: لباس آنها تفاوت دارد. بايد بزرگى و كوچكى [را] منظور داشت. و همچنين در نوع لباس از ابريشم و پنبه و كتان تا مال كوچك ضايع نشود. و در خوراك جايز است تسويه آنها در حساب نفقه. چنان كه علامه در تحرير تصريح به آن كرده. و ظاهر تذكره هم اين است. و دليل مسئله در ملاحظهء مدارك، معلوم است. چون گاه است كه مثلا رخت صغير بزرگ چهار زرع كرباس مىخواهد و از كوچك دو زرع. و همچنين بعضى ابريشمى مىپوشند و بعضى ريسمانى. و اما در خوراك پس ظاهر اين است كه دليل آن خصوص روايت ابى الصباح كنانى است كه در آخر آن مذكور است " قلت: ارايت ان كانوا يتامى صغارا و كبارا و بعضهم اعلى كسوة من بعض و بعضهم آكل من بعض، و مالهم جميعا (؟) فقال:
اما الكسوة فعلى كل انسان منهم ثمن كسوته. و اما الطعام فاجعلوه، جميعا. فان الصغير يوشك ان يا كل مثل الكبير " 1 و علاوه در تذكره به اين جهت استدلال كرده و هر چند در سند آن محمد بن فضيل 2 هست و لكن علامه در مختلف مكرر تصريح كرده " حديثى را كه محمد بن فضيل از ابى الصباح روايت كرده و مضمون آن هم موافق نفى عسر و حرج است ". ودر تذكره كه كتاب " نقل خلاف " است خلافى هم نقل نكرده. وابن ادريس نيز در سراير تصريح كرده است به