لازم آيد، معلوم نيست وجوب عمل به رضاى ايشان.
و دلالت دارد بر اين (علاوه بر نفى ضرر و عسر و حرج كه به عقل و نقل ثابت است) عموم آيه شريفه: ولا تعضلوهن ان ينكحن ازواجهن،.
زيرا كه در ترك شوهر كردن زنان، ضرر عظيم است به ايشان و تصريح كرده است شهيد (ره) و غيره كه در صورت لزوم ضرر دينى يا دنيائى اطاعت ايشان واجب نيست و حاصل اينكه لزوم رضا جويى والدين از اهم واجبات و عقوق ايشان از جمله كباير است.
بعضى گفته‌اند حتى اينكه هرگاه امر كنند به خوردن لقمه شبهه، بايد اطاعت كرد به جهت آن كه ترك شبهه مستحب است و اطاعت ايشان واجب، و هرگاه منع كنند آن را از حضور جماعت، اقرب آن است كه لازم نباشد قبول، مگر هرگاه بر والدين شاق باشد، مثل آنكه در تاريكى شب در وقت عشا يا صبح برود، چنان كه شهيد (ره) تصريح كرده است و اين دور نيست، و بعضى علما گفته‌اند كه هرگاه در نماز نافله باشد، او را صدا زنند نماز را قطع كند و اين دور نيست، چنان كه از احاديث مستفاد مىشود.
و در وجوب احسان به والدين، اسلام شرط نيست، بلكه والدين كافر باشند هم، بايد به ايشان احسان كرد و هم در حال عبادت دعا كند ايشان را به طلب هدايت و بعد از ممات به طلب تخفيف عذاب، و هرگاه مردد شود ميان رضاجويى پدر و مادر و جمع ممكن نباشد دور نيست كه رضاى والده را مقدم دارد بر رضاى پدر.
401 - سؤال: شخصى در ماه رمضان با حلال خود جماع كند و يقين داند كه صبح، آب ميسر نمىشود، آيا در اين صورت جماع مرد با زن جايز است يا نه؟ و روزه آنها چه صورت دارد؟
جواب: بلى جايز است جماع كردن، و هرگاه بعد از جماع كردن، آب ميسر نشد تيمم كند بدل از غسل، پيش از صبح و تيمم را نگاه دارد تا صبح شود. و همچنين جايز است جماع كردن، هر چند بداند كه آب از غسل به هم نمىرسد از براى نماز، هر چند به مقدار وضو آب داشته باشد، بر اين دعوى اجماع علما شده و بعضى اخبار هم بر اين دلالت دارد.