چه صورت دارد؟
جواب: اظهر در نزد حقير آن است كه نماز در كلاه حرير و عرقچين حرير و امثال آن كه ساتر عورت نيست هم، مبطل نماز است. اما در سجاف حرير، اظهر صحت است و احوط آن است كه عرض آنها، چهار انگشت بيشتر نباشد، و اما دستمال حرير، هرگاه با كسى باشد معلوم نيست كه مبطل نماز باشد. و امر، در تكمه حرير و جهك گريبان، آسان‌تر است از سجاف.
166 - سؤال: در وقت نماز، طلاى مسكوك و غير مسكوك در نزد آدم باشد، اما زينت نباشد چه صورت دارد؟
جواب: اظهر آن است كه ضرر ندارد، در هيچ حال، خصوصا مسكوك و خصوصا هر گاه خوف فراموشى و تلف باشد، بلكه در صورت خوف تلف، بيرون آوردن آن، بىصورت است.
167 - سؤال: كسى شك و سهو را نداند و يا ياد نگيرد و در نماز، شك و سهو هم مىكند و نماز را بر هم مىزند و از سر مىگيرد. آيا اين نماز چه صورت دارد؟
جواب: نماز او، بعد از اينكه اعاده كرده صحيح است، لكن معصيت كرده است در ترك تحصيل مسئله و در بر هم زدن نماز.
168 - سؤال: كسى شك و سهو را نداند و حروف را از مخارج (در وقت نماز) ادا نكند و مسائل نماز را نداند و قرائت و سوره را هم درست نخواند و صفات ثبوتيه و سلبيه را نداند، آيا نماز اين شخص، چه صورت دارد؟ همچنين اين شخص مىتواند كه به زيارت كعبه و كربلا و مشهد برود يا نه؟ سفر بر او حلال است يا حرا؟
جواب: هرگاه اصلى از اصول دين درست نيست، هيچ عبادتى درست نيست. هر چند با آداب و شرايط بكند و هرگاه اصول دين، درست باشد و واجبات نماز و شرايط آن به عمل نيايد نماز صحيح نيست و هرگاه سفر كربلا و مشهد، مانع از درست كردن نماز است آن هم درست نيست. اما صحت حج چنين كسى: پس جواب آن در مسئله بعد معلوم مىشود.
169 - سؤال: كسى اصول دين را به اين طريق مىداند كه اقرار مىكند كه خدا