آيا ميدانيد كه احتياج يا لذت گوشتخوارى هر روز سبب كشتار كرورها از حيوانات اهلى مىگردد، از كرورها خيلى بيشتر، اگر لشگر بى شمار حيوانات بيچاره اى را بشماريم كه در شكارگاهها، ماهى گيرى ها، مرغ فروشى ها وغيره محكوم به قربانى شدن روزانه هستند از چهارصد ميليون جنبندگان حساس تجاوز مىكند كه هر سالى تنها براى خوش آمد ذائقه فاسد شده وشكم پرستى آدميان كشته مىشوند.
حساب كرده‌اند روى سيل خونى كه از اين كشتار مشئوم راه ميافتد ميتوانند به آسانى كشتى رانى بنمايند، اما قربانى آنها بسهولت انجام نمى پذيرد، بلكه پيش از كشته شدن، با حيوان بطرز وحشيانه اى رفتار مىكنند.
گله هاى حيوانات از شهرهاى دور دست در مدت پانزده يا سى روز بضرب چوب و تازيانه رانده مىشوند، اگر بين راه از خستگى بيفتند با سيخك بلندشان مىكنند وگاهى چندين روز بدون خوراك زير تابش آفتاب سوزان يا در آغل هاى چرك ومتعفن بسر ميبرند. بعضى از آنها مىميرند وهرگاه يكى از آنها در بين راه زائيد براى اينكه از كاروان عقب نماند بچهء او را جلو چشم مادرش سر مىبرند.
هنوز حيوانات بيچاره از خستگى راه نياسوده‌اند كه با تازيانه بسوى سلاخ - خانه روانه مىشوند، بمحض ورود در اين ساختمان كثيف غم انگيز، بوى خونى كه خفقان قلب مىآورد، زمين نمناك، خون تازه اى كه از هر سو روان است، فريادهاى جانگداز حيوانات جسدهائى كه بخون خود آغشته شده وبا تشنج ميلرزد. اسبهاى لاغر نيمه جان كه دو طرف آنها لاشه آويخته‌اند وقصابهائى كه براى خريد لش مرده آمد ورفت ميكنند واز طرف ديگر نالهء گوسفندان وهمهمهء صداى دشنام وداد وفرياد آدميان، حيوانات بيچاره از اين منظرهء چركين وبوى گوشت گنديده وخون برادرانشان پيش بينى سرگذشت هولناك خود را مىنمايند پذيرائى كنندگان آنها با چهره هاى درنده وطماع جلو آمده هر كدام كارد وساطور خونين بدست دارد وروى پيش دامنى آنها از خون بسته شدهء سياه رنگ وچربى برق ميزند وسپس آنها را به زحمت از همديگر جدا كرده كشان كشان بگوشه اى مىبرند، بعد دستها وپاهاى حيوان راگرفته، تا مىكنند واگر