النبى صلى الله عليه و سلم وعصاه وسيفه وقدحه و خاتمه و ما استعمل الخلفاء بعده من ذلك مما لم تذكر قسمته و من شعره ونعله وانيته مها يتبرك فيه اصحابه وغيرهم بعد وفاته صلى الله عليه و سلم نزد حضرت عائشه لباده آن حضرت بود كه زيارت ميكنانيد مردم راد او مىفرمودند كه حضرت ايشان در همين لباده رحلت فرموده است لفظ بخارى اين است اخرج لنا عايشة رض كساء اطيدا صفحه 438 نزد حضرت انس رض نعلين مبارك بودند كه زيارت ميكنانيد مردم را لفظ بخارى اخرج لنا انس نعلين جر داوين صفحه 438 نزد حضرت عبدالله بن سلام پياله حضور اقدس بود كه در آن آب انداخته مردم را مىنوشانيد لفظ بخارى قال ابو برده قال لى عبدالله بن سلام الا اسقيك في قدح شرب النبى صلى الله عليه و سلم فيه جلد 3 صفحه 842 پس همين پياله را عمر بن عبدالعزيز براى تبرك نگاه داشت نزد حضرت أم سلمه أم المومنين موهاى مبارك بودند هر كه بيمارى شد آن را شسته آبش به نيت شفا مىخورانيد بخارى جلد 2 صفحه 845 هرگاه جمله آثار او صلى الله عليه و سلم متبرك و واجب التعظيم شدند قبر مبارك او چرا متبرك نباشد از آن سبب ابو ايوب بر آن رو نهاد كه گويا روى بر قدم او صلى الله عليه و سلم نهاده است قصه قبر امام بخارى رض در كتب شراح بخارى موجود است كه از قبر او بوى مشك پيدا مىشد و مردم خاك آن را به تبرك مىبردند رحلت امام موصوف در سنه 454 در سلطنت عباسيه در عين مملكت ترقى شريعت و محكمه هاى قضا و احتساب واقع شده است مگر كسى بر اين فعل احتساب نكرد و همين بود عادت سلف صالحين واى بر حال پيشوايان نجديت كه نزد آنها فقط بر قبر دست داشتن شرك وكفر و بدعت است آن بود زمانه محدثين ربانى و اين است زمانه