آل اتفاق دارند و زيارت آن آثار را مستحب مىگويند ببين ايضاح المناسك ايام نودى ومناسك ملا على قارى و تاريخ قطبى تا اين حد كه پيشواى نجديت ابن تيميه وغيره نيز آن را جعلى نگفته اند آرى موجب مذهب خود زيارت آنرا حرام مىگويند چنانچه صديق حسن خان در كتاب رحلة الصديق از ابن تيميه همين مضمون نقل مىكند حضرت عبدالله ابن عمر هر گاه كه به حج مىرفت پس در مساجد و مقامات كه بين الحرمين بر آثار آن حضرت صلى الله عليه وسلم درست شده بودند مىماند و در آن نماز ادا مىكرد به جهت حصول بركت و زير هر درختى كه حضور انور صلى الله عليه وسلم استراحت فرموده بود آن درخت را آب مىدهانيد اين روايات در صحاح و سنن و مسانيد و معاجم به كثرت موجود است در طبقات ابن سعد مىنويسد رئى ابن عمر واضحا يده على المنبر يعنى منبر النبى صلى الله عليه وسلم ثم وضعها على وجهه از اين وجوهات از حضرت امام احمد بن حنبل رض بوسه منبر و بوسه قبر النبى صلى الله عليه وسلم به جهت حصول بركت مردى است شيخ سمهودى در وفاء الوفا جلد 2 صفحه 443 مىفرمايد قال الغرفى كتاب العلل والسوالات لعبدالله بن احمد از والد خود قال عبدالله سألت ابى عن الرجل يمس منبر رسول الله صلى الله عليه وسلم ويتبرك بمسه ويقبله ويفعل بالقبر مثل ذلك رجأ تواب الله تعالى قال (1) لا بأس به انتهى مؤلف مىگويد عفى عنه كه جمله اصحاب مذاهب اربعه بر همين استحباب اند اما تخصيص روايت از امام احمد بن حنبل رحمة الله عليه شايد به جهت تبكيت وهابيه نجديه آورده است كه آنها به ظاهر دعوى تقليد همين امام جليل مىكند و تبرك به آثار جليله شرك و كفر مىدانند از اينجا معلوم