* (الذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه أولئك الذين هداهم الله وأولئك هم أولوا الألباب) * (1).
يعنى: " آنها كه سخن را مىشنوند و بهترينش را بر مىگزينند، آنها كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده و آنها همان اهل خرد هستند ".
با اين قصد، خود و دوستان شيعه عراقى را وعده ديدار ديگر دارم و بوسه زنان از آنها جدا شدم.
" عراق " را بعد از بيست روز ترك كردم در حالى كه از فراق دلهائى كه شيفته شان شدم، دلهائى كه به محبت " اهل بيت " مىتپد، اندوهگين گشتم و رو به سوى " حجاز " كردم.
سفر به " حجاز " در " جده " دوستم " بشير " را ملاقات كرده، داستان كشف جديدم در " عراق " را با او در ميان گذاشتم.
او گفت: اينها پيرامون قبرها نماز مىخوانند، در " بقيع " گريه و نوحه سرائى مىكنند، بر قطعه سنگى سجده مىنمايند، بر سر قبر " حمزه " گريه و زارى راه مىاندازند و....
از خود پرسيدم: آيا اين استدلال براى تكفير كسى كه شهادتين بر زبان جارى مىكند، نماز مىخواند، روزه مىگيرد، زكات مىدهد و حج مىرود كافى است؟