صحيح مسلم از " حذيفه " نقل مى كند:
قال النبى صلى اللهعليه وسلم: في اصحابى اثنا عشر منافقا، فيهم ثمانية * (لايدخلون الجنة حتى يلج (1) الجمل في سم (2) الخياط) *، (3) در ميان اصحابم دوازده نفر از منافقين وجود دارند كه هشت نفر از آن ها " به بهشت درنيايند تا آن كه شتر در چشم سوزن درآيد ". (4) مانند اين روايت نيز در مسند احمد نقل شده است. (5) جالب است كه بعضى از روات وقتى ديدند اين حديث به مذاق آنان جور در نمى آيد، كلمهء " في اصحابى " را تبديل به " في امتى " كردند. (6) يا مثل " نووى " در شرح خود بر صحيح مسلم، كلمهء " اصحابى " را به معناى كسانى دانسته است كه به صحبت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) نسبت داده شده اند، نه اين كه واقعا اصحاب پيامبر باشند. (7) من در اين جا قضاوت را به عهده ء خوانندگان مى گذارم كه آيا براستى چنين تصرفاتى در احاديث صحيح است؟
در صحيح البخارى آمده است:
عن العلاء بن المسيب عن ابيه، قال: لقيت البراء بن عازب رضى عنهما، فقلت: طوبى لك! صحبت النبى... فقال: يابن