1. مسجدى كه توسط جمعى از منافقين به سركردگى " عبد الله ابى "، هنگامى كه پيامبر به قصد جهاد از مدينه بيرون رفته بودند، ساخته شد تا مركز تجمع منافقين و دشمنان پيامبر باشد. پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) به وسيلهء وحى از ماجرا آگاه شدند و به محض ورود به مدينه دستور تخريب آن را صادر فرمودند. ر. ك: سوره ء التوبه، آيهء 107. (ويراستار) 2. مقصود سه تن از اصحاب به نام هاى " فرات "، " هلال " و " كعب " هستند كه از شركت در جنگ تبوك سر باز زدند. ر. ك: سوره ء التوبه، آيهء 118. (ويراستار) 3. او يكى از اصحاب پيامبر (صلى الله عليه وآله) بود كه عليه يكى از تازه مسلمان ها براى ايشان خبرى آورد. فرشته وحى نازل شد و او را تكذيب كرد. ر. ك: سوره ء الحجرات، آيهء 6. (ويراستار) 4. او يكى از اصحاب بود كه درختى در حياط منزل يك مرد انصارى داشت و گاه و بى گاه براى سركشيدن به درختش وارد بستان آن مى شد. صاحب خانه از اين كارش متأذى شد و به پيامبر (صلى الله عليه وآله) شكايت كرد. پيامبر قيمت آن درخت را به سمره پيشنهاد كرد، ولى او نپذيرفت. آن گاه به او وعده داد به جاى آن درخت باغى در بهشت به او بدهد، ولى او باز هم نپذيرفت. در اين هنگام حضرت (صلى الله عليه وآله) حكم فرمود تا درخت را از ريشه درآورند و فرمود: أنت رجل مضار، تو مردى ضرر زننده هستى.
اين روايت در منابع اهل تسنن در سنن ابى داود، كتاب الاقضيه، ش 3152 و در منابع شيعه، كتاب وسائل، كتاب احياء موات، باب 12، ح 4، 3، 1 آمده است.
5. التوبه، آيهء 101.

مفاتيح البحث: سمرة بن جندب ⁽¹⁾، السجود ⁽¹⁾، الكرم، الكرامة ⁽²⁾، كتاب سنن أبي داود ⁽¹⁾، الضرر ⁽¹⁾، النوم ⁽¹⁾، الهلال ⁽¹⁾