مى فرمايد: * (لكل منهم ما اكتسب من الإثم) * (1) " براى هر يك از آنان گناه كارى است كه مرتكب شده است. " و سپس آنان را نكوهش و سر زنش مىكند به عباراتى كه حاصل آنها اينست:
چرا هنگامى كه شنيدند اين تهمت را نگفتند: * (هذا إفك مبين) * (2) " اين دروغ آشكارى است " زيرا شما آن تهمت را از زبانها گرفته، و آنچه را بدان علم نداشتيد بازگو كرديد * (تحسبونه هينا وهو عند الله عظيم) * (3) " گمان كرديد، آن سهل و كوچك است و حال آنكه در نزد خدا بسيار بزرگ مى باشد. " چرا هنگامى كه شنيديد نگفتيد: حق بازگو كردن آن را نداريم؟
* (سبحانك هذا بهتان عظيم) * (4) در افسانه ساخته شده، پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) جزء دسته دوم قرار داده شده است، در صحيح بخارى داستان افك را چنين نقل مىكند،