5 - نسبت هذيان به پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) اين اذيتها و آزارها تا هنگام رحلت پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) ادامه داشت.
اگر در مكه معظمه مشركين به پيامبر نسبت جنون مى دادند، آنان اظهار ايمان نكرده بودند، آنان آيات قرآنى را كه سخنان پيامبر ((صلى الله عليه وآله و سلم)) را وحى معرفى مىكند نخوانده بودند، آنان در سخترين حالات حكيمانه ترين كلمات را از پيامبر اكرم ((صلى الله عليه وآله و سلم)) نشنيده بودند.
اما اكنون در اطراف بستر آن حضرت در ساعات آخر عمرش كسانى جمعند كه بيست و سه سال در حالات مختلف شديدترين مشكلات سخنان معجزه آميز آن امام رحمت را شنيده بودند، در اين موقعيت اگر بگويند: - معاذ الله، نستجير بالله، - درد بر ساحت مقدسش چيره شده و عقل را از او ربوده و كلام او اعتبار و ارزش ندارد، بسيار دردناك، و از نسبت جنون مشركان سخت تر است.