آن نخل سر بلند كه گاهش اى دريغ * از پا فكند صرصر بيداد روزگار در مجلسى كه آل رسولند ماتمى * در ماتمى كه فرخ بتولند سوگوار پاى ثبات بر سر اين ماجرا نهد * ايوب اگر به عهد صبورى است استوار بايد اگر سپهر بسوزد به برق آه * شايد اگر نجوم بريزد سرشك وار بارى خداى آنچه كند بنده پرورى است گو جوى خون روان شود از ديده در كنار 4 - ميرزا سيد على فرزند حاج ميرزا على رضا و سبط مدرس آيت بزرگ ذكاوت و هوش صاحب الهام الحجة و ساير تصنيفات كه تمام از عمق نظر وسعه باع آن جناب حكايت مىكند درسن چهل و نه سالگى در سال 1316 هنگام مراجعت از مشهد مقدس در طبس مرحوم شده اند اشعارى در مرثيه و ماده تاريخ از جناب آخوند ملا عبد الكريم واعظ بن حاج محمد حسين صفار (مسگر) كه ملقب به عماد الاسلام بودند و به مجاهد تخلص مىكردند ذكر مىشود رخت بر بندد كه نيست كس در اين دير مقيم ترسمت راه زند كوس الملك عقيم اين همان مملكت است كه سليمان را بود بس براى تنبيه دل اگر نيست سقيم گر بجاى دگرى دارى امروز مقام هست فردا كه يكى شد بجاى تو مقيم