چه مىرسيد ندانم ز جور و كينه به خلق چه مىگذشت ندانم ز مردم از بيداد سمى ساقى كوثر محيط فضل و هنر امير كشور دانش خديو پاك نژاد نديده چشم فلك چون تو در جهان فرزند اى آنكه همچو توئى مادر زمانه نژاد مدار خاطر خود را ز غم غمين كه تو را مدام كار به كام است بخت در امداد به روزگار همان در هنر نيامده است كسى كه با تو تواند نمايد استبداد به دوش غاشيه عجز مىكشد خصمت در آورى چه به جولان سمند استعداد