در ترجمه أبو جعفر بن اميركا قزويني مذكور است، هر كه خواهد مراجعه كند و عبارت صاحب " رياض " نيز در ترجمه منتجب الدين نقلا عن الرافعى چنان است كه محدث نورى تصريح كرد، و نص عبارت رافعى در " تدوين " نيز همان است كه ذكر شد (رجوع شود به ترجمه منتجب الدين صفحه 416 نسخه اسكندريه).
و عجيب تر اين است كه خود حاجى شيخ عباس مرحوم در كتاب " الكنى والالقاب " ضمن ترجمه منتجب الدين چنين گفته (3 / 174) وقال الرافعى الشافعي في محكى كتابه " التدوين " في علماء قزوين في حق الشيخ منتجب الدين شيخ ريان...
آنگاه نظير كلام محدث نورى را (مقيدا به قيد لفظ " بعد " تا آخر ذكر كرده است) فالحمد لله على الوفاق نگارنده گويد با صرف نظر از اين تصريحات از ملاحظه بعضى موارد " فهرست " هم صريحا بر مىآيد، كه منتجب الدين بعد از پانصد و هشتاد و پنج زنده بوده است.
اينك براى نمونه يك مورد را نشان مىدهم، نص عبارت منتجب الدين در " فهرست " خود نسبت به ترجمه ابن ادريس اعلى الله درجته اين است.
الشيخ محمد بن ادريس الحلى بحله له تصانيف منها كتاب السرائر شاهدته بحله، وقال شيخنا سديد الدين محمود الحمصى رفع الله درجته:
هو مخلط لا يعتمد على تصنيفه وجه دلالت اين كلام بر مطلوب آنكه تصنيف و تأليف سرائر در سال پانصد و هشتاد و پنج هنوز خاتمه نيافته و به پايان نرسيده بوده است، به دليل اينكه ابن ادريس بنابر آنچه فعلا در نظر دارم در سه مورد از آن كتاب به ذكر تاريخ تأليف آن پرداخته است.
1 - آنكه در " كتاب الحج " در باب دخول مكه والطواف بالبيت گفته: (صفحه 135 نسخه چاپى)