مى شود، اين نسخه از روى نسخه ء اصلى نگارش، وبا آن مقابله شده است، گ 16 پ - 17 پ [ف: ملك 5 / 434] 648 س 204 الوقوف 204 س حسن بن شجاع تونى * ترجمه ء احوال أو را در همين بخش قرائت وتجويد، ذيل (التبيان في بيان القرآن: حسن بن شجاع تونى) ببينيد.
# ت:؟
مؤلف، اين كتاب را از روى وقوف سجاوندى ساخته است.
آغاز: بسمله، الحمدلله الذى أنزل على عبده الكتاب ولم يجعل له عوجا، والصلوة على النبي الذى نصب لاعلاء الدين لعباد الله براهين..
انجام:.. الناس (لا)، الوسواس (لا)، الخناس (لا)، الناس (لا، حكيت)، والناس.
* نسخه:
1. الهيات - تهران (1 مج 567 د) نسخ متن از ابى طالب محمد امين بزار، وشنگرف از محمد سعيد بن اسماعيل، ملقب به (مداح سمناني) در 5 رجب 1071 ه‍. ق، گ 3 پ - 158 ر، 11 سطرى [ف: الهيات 1 / 331. وف: الهيات 2 / 283] 649 س 205 الوقوف 205 س محمد بن طيفور سجاوندى (م: 560 ه‍. ق) * أبو عبد الله - يا - أبو جعفر - يا - أبو الفضل شمس الدين محمد بن أبى يزيد طيفور سجاوندى غزنوى قارى حنفى، كه جزرى در (طبقات القراء) از أو به عنوان (امام كبير، محقق، مقرئ، نحوى، ومفسر) ياد مى كند. وى از دانشمندان معروف اهل سنت است كه به (سجاوندى) شهرت دارد. در فرهنگ (آنندراج) آمده: (سجاوند در هفت اقليم، قصبه أي از تومانات كابل، ودر نگارستان موضعي از (خواف) خراسان كه وطن مؤلف كتابهاى مورد بحث است، ودرفرهنگ رشيدي، سجاوند معرب (سگاوند) كه كوهى است از سيستان، چه سگ در آن بسيار بوده اند، وكتاب سجاوندى كتابي است در علم قرائت كه در آن علامات اوقاف، نقطه هاي طلا گذارند. سجاوند شدن مصحف وسجاوندى كردن - ف: به شنجرف وآب طلا