إثنا عشر رسالة - المحقق الداماد - ج ٣ - الصفحة ١٠٥
ازمراسيل فقيه است نظر رسول الله صلى الله عليه وآله إلى الرجل طويل اللحيه فقال ما كان على هد الوهيا من لحيه فبلغ الرجل ذلك فهباء من لحية بين اللحيتين ثم دخل على النبي صلى الله عليه وآله فلما رآه قال هكذا فافعلوا هيا بتشديد يا ميان ها و همزه از تهيه به معنى اصلاح و استعمال آن به لام و من مسموع است و لحيين تثنيه مانند اليسين در تثنيه إليه در بعضى از نسخ لحيئى مكتوب است يعنى رسول الله صلى الله عليه و آله را نظر افتاد بر مردى طويل اللحيه پس فرمود اين مرد را چه مضرت رسد اگر لحيه خود را اصلاح كند و چيزى از موى آن بگيرد پس آنچه سيد الرسل فرموده بود به آن مرد رسيد و اصلاح كرده لحيه خود را ميانه طويل و قصر و متوسط ساخت و بعد از آن داخل مسجد نبى صلى الله عليه وآله شد چون سيد المرسلين او را به هيئت اصلاح ديد فرمود اين چنين مىبايد همه چنين كنيد و بالجملة طول لحيه داب يهود و حلق و جز رأى مجوس و اقتصاد سنت دين اسلام است عامه محدثين اهل سنت در اصول صحاح خود روايت كرده اند كه در مشاجره كه ميان عايشه و عثمان گذشت در اوايل خلافت به عثمان عايشه گفت انما سماك النبي عليه السلام
(١٠٥)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 ... » »»
الفهرست
الرقم العنوان الصفحة