كان يشتبه به عثمان إذا نيل منه مسألة حد اقتصاد و اعتدال در توفير لحيه كه زايد بر آن در آتش دوزخ خواهد بود و به نص حديث شريف رسول الله صلى الله عليه وآله مقدار يك قبضه است و در فقيه مرسلا از ابى عبد الله عليه السلام روايت كرده و گفته قال الصادق عليه السلام ما زاد في اللحيه عن قبصه فهو في النار و نيز گفته است وقال الصادق عليه السلام تقبض بيدك على لحيتك وتجز ما فضل مسألة قبضه كه در مقدار توفير لحيه معتبر است ابتداء آن را از ذقن است نه از ما تحت ذقن چه ما تحت ذقن را به حسب لغت و به حسب عرف شرع مسترسل لحيه مىگويند و لحيه به كسر لام در لغت در عرف شرع عبارت است از شعر ثابت بر لحى به فتح لام و اسكان حاولى كه منبت لحيه است اصل ذقن و دو طرف دقن است بر عظم فك (؟؟ طفل) كه محل دندانهاست در قاموس گفته است اللحيه بالكسر شعر الحذين والذقن در صحاح گفته است اللحى منبت اللحيه من الاسنان و غيره در مغرب گفته است اللحى والعظم الذى عليه الاسنان پس به مقتضاى نصوص احاديث ذقن و طرفين را به دست راست گرفته آنچه از مسترسل لحيه در جهت طول از قبضه بيرون افتد قص و جز آن