قربانى را نزد كسى بگذارد كه بجاى او قربانى كند و در جاى خود حلق يا تقصير نموده، و براى بجا آوردن بقيه اعمال به مكه برود و پس از انجام اعمال آنجا (سعى و طواف) تمام چيزهائى كه با احرام بر او حرام شده حلال مىشود حتى زن، و حجش صحيح است، و بايد در سال بعد بنابر احتياط لازم رمى را اعاده نمايد.
(420): در صورتى كه مصدود از سالهاى قبل مستطيع بوده يا استطاعتش تا سال بعد باقى بماند واجب است در سال بعد حج نمايد، هر چند قربانى را كه ذكر شد انجام دهد.
(421): اگر جلوگيرى شود از كسى كه مىخواهد به منى برگردد تا بقيه اعمال حج خود (بيتوته و رمى) را انجام دهد، حجش تمام است. و چنانچه مىتواند همان سال براى رمى نايب بگيرد، و گر نه سال بعد، بنابر احتياط لازم. و حكم مصدود بر او جارى نيست.
(422): قربانى موارد بالا، چه گاو باشد چه شتر و چه گوسفند، فرقى ندارد. و در صورت عدم تمكن از قربانى، بنابر احتياط لازم بدل آن را كه روزه است - به ترتيبى كه گذشت - انجام دهد.
(423): كسى كه حج خود را به تفصيلى كه گذشت باطل كند و بعد مصدود شود حكم صد بر او جارى مىشود، ولى بايد علاوه بر قربانى كفاره افساد حج را نيز بدهد.