قبل از غروب روز دوازدهم از منى خارج شود، چنانچه بودن در منى برايش ممكن باشد واجب است شب سيزدهم را نيز تا بعد از نصف شب بماند. و اگر ممكن نباشد يا دشوار باشد جايز است شبانه از منى خارج شود و بايد يك گوسفند بكشد، بنابر احتياط لازم.
(406): كسى كه بودن در منى بر او واجب است، بودن روز در منى بيش از مقدارى كه بتواند رمى جمرات كند بر او واجب نيست.
و واجب نيست تمام شب را در منى باشد و مى تواند از سر شب تا بعد از نيمه شب، يا از قبل از نيمه شب تا طلوع فجر در آنجا بماند.
و بهتر براى كسى كه نصف اول شب را در منى مانده و بعد بيرون رفته اين است كه پيش از طلوع فجر وارد مكه نشود.
(407): چند طائفه از وجوب بيتوته در منى مستثنى هستند:
1 - مريض و پرستارش، و يا كسى كه بر جان و مال خود در آنجا بترسد.
2 - كسى كه در مكه تمام شب مشغول عبادت بوده و به جز حاجت ضرورى مانند خوردن و آشاميدن و تطهير كار ديگرى نداشته است.
3 - كسى كه طواف نموده و آن قسمت از شب را كه در مكه