ايد وفرو رود بدون اختيار مبطل نيست واگر بفضاء دهن برسد واختيارا فرو برد روزه اش باطل وقضاء وكفاره بر او لازم است بلكه در صورتيكه بسبب خباثت يا غير ان فرو بردن ان حرام باشد كفاره جمع واجب است (مسألة 70) هر گاه چيزى را شب فرو برد كه واجب باشد قى كردن ان در روز روزه اش فاسد مىشود در صورتيكه بيرون اوردن ان منحصر بقى باشد والا فاسد نمىشود مگر در صورتيكه با امكان بيرون اوردن بنحو ديگرى اختيارا قى كند وگذشت كه بيرون امدن مثل درهم يا در ونحو ان از حلق كه قى محسوب نيست مبطل نيست (مسألة 71) اگر شب چيزى بخورد كه بداند روز لابد بدون اختيار قى مىكند احوط قضاء روزه است (مسألة 72) هر گاه اثار قى ظاهر شود وممكن باشد بدون حرج وضرر خود را نگاه دارد واجب است نگاه دارد (مسألة 73) اگر مگس داخل حلق او شود با امكان بايد آن را بيرون اورد وقى محسوب نيست واگر بيرون اوردن ان متوقف بر قى باشد نبايد بيرون اورد وروزه اش صحيح است (مسألة 74) اروغ زدن اختيارا جايز است هر چند احتمال دهد كه بان چيزى از حلق بيرون ايد وبا يقين جايز نيست (مسألة 75) اگر چيزى را سهوا ببلعد وپيش از انكه بحلق رسد متذكر شود بايد بيرون اورد وروزه اش صحيح است واگر بعد از رسيدن بحلق متذكر شود بيرون اوردن ان واجب نيست بلكه با صدق قى بر ان جايز نيست بلى با شك در انكه بحلق او رسيده يا نه اخراج ان واجب است (مسألة 76) در روزه واجب معين هر گاه در حال اشتغال بنماز واجب مگس يا پشه ومثل انها يا چيزى از ريزه هاى غذا كه ميان دندانها مانده بحلقش فرو رود وبيرون اوردن ان توقف داشته باشد بر ابطال نماز بتكلم كردن به اخ يا بغير ان پس هر گاه ممكن باشد كه بهمان حال خود را تا اخر نماز نگاه دارد واجبست واگر ممكن نباشد وچاره منحصر باشد ببلعيدن ان كه روزه اش باطل شود يا بابطال نماز وهنوز ان چيز بحلق او نرسيده وخوردن ان في نفسه حرام باشد مثل مگس ونحو ان بايد نماز را قطع كند وانرا بيرون اورد هر چند وقت نماز مضيق باشد واگر حرام نباشد مثل ريزه هاى طعام ووقت نماز باقى باشد اگر چه بمقدار يك ركعت ان باز واجب است نماز را قطع كند وبيرون اورد بخلاف انكه وقت نماز مضيق باشد كه بايد ببلعد ونماز را تمام كند وروزه را قضا كند وهر گاه ان چيز بحلق رسيده ومثل مگس باشد كه خوردن ان في نفسه حرام است واجب است نماز را قطع كند وبيرون اورد ولى بى اشكال