بارتماس عمدى روزه را باطل كند در غير روزه رمضان وروزه واجب معين هر گاه در حال مكث زير اب يا در حال بيرون اوردن سر از اب قصد غسل كند صحيح است بخلاف روزه رمضان كه صحت غسل در حال مكث مشكل است زيرا كه بعد از بطلان روزه هم امساك از مفطرات واجب است بلكه صحت غسل در حال بيرون امدن نيز مشكل است زيرا كه نظير نماز در مكان غصبى است در حال خروج با انكه دخول عمدى باشد ونهى سابق باقى است وباين جهت در واجب معين نيز صحت غسل در حال مكث يا خروج مشكل است (مسألة 45) اگر صائم در اب مغصوب بقصد غسل ارتماس كند با نسيان روزه وغصب غسل وروزه اش صحيح است وبا التفات بهر دو ويا با التفات بروزه ونسيان غصب هر دو باطل است وبا التفات بغصب ونسيان روزه غسل باطل وروزه اش صحيح است (مسألة 46) اگر نداند ارتماس مفطر است وبعمل اورد روزه باطل است (مسألة 47) باطل نمىشود روزه بفرو رفتن در برف يا گل شل (مسألة 48) كسيكه شك كند كه ارتماس كرده يا نه بنابر عدم گذارد (هشتم) از مفطرات باقى ماندن بر جنابت است تا صبح عمدا واين مفطر مختص روزه رمضان وقضاء ان است نه در ساير اقسام روزه واجب ومندوب بنابر اقوى هر چند احوط اجتناب از ان است بخصوص هر گاه روزه واجب معين باشد يا موسع بخلاف باقى ماندن بر جنابت بدون عمد كه موجب بطلان نيست مگر در قضاء رمضان بنابر اقوى هر چند احوط الحاق مطلق واجب غير معين بان است واما واجب معين چه رمضان باشد يا غير ان باطل نمىشود بان چنانچه باطل نمىشود باحتلام در روز هيچ روزه واجب باشد يا ندب معين باشد يا غير معين وفرق نيست در بطلان روزه ببقاء بر جنابت عمدا بين انكه بجماع در شب حاصل شده باشد يا باحتلام ونه بين انكه بعد از جنابت بيدار بماند تا صبح يا بعد از علم بجنابت با قصد غسل نكردن بخوابد وهر گاه جنب كند خود را پيش از فجر عمدا وقتيكه بقدر غسل يا تيمم زمان بصبح باقى نمانده باشد از بقاء جنابت محسوب است بخلاف وقتى كه بقدر تيمم فقط باقى باشد كه روزه اش صحيح است هر چند گناه كار است وهم چنين باطل مىشود روزه بباقى ماندن بر حيض يا نفاس تا صبح پس هر گاه از حيض يا نفاس پيش از فجر پاك شود بايد غسل كند يا تيمم كند وهر گاه هر دو را عمدا ترك كند روزه اش باطل است وظاهر اين است كه اين حكم مختص روزه رمضان باشد هر چند احوط الحاق قضاء ان است بلكه الحاق روزه هاى واجب بلكه مندوب بان احوط است