يا استيجار يا نحو انها واجب است بر او قصد اقامه كند با امكان (مسألة 29) اگر نماز ظهر وعصر نكرده وبمقدار چهار ركعت بيشتر از وقت باقى نمانده پس در جواز اقامه بر فرض انكه مسافر باشد يا عدم جواز ان بسبب انكه مستلزم فوت وقت ظهر وقضا شدن ان است اشكال است پس احوط آن است كه قصد اقامه نكند مگر با ضرورت بلى اگر حاضر باشد ووقت تنگ شود واجب نيست براى درك هر دو نماز در وقت سفر كند (مسألة 30) اگر بعد از قصد اقامه عدول از ان كند وشك كند كه عدول بعد از نماز چهار ركعتى بوده تا بر تمام باقى بماند يا نه بنابر عدم گذارد وقصر كند (مسألة 31) اگر بعد از قصد اقامه بداند نماز چهار ركعتى كرده وعدول از اقامه نيز كرده وشك كند كدام مقدم بوده با انكه تاريخ هيچ كدام معلوم نباشد بايد قصر كند وبناء گذارد كه نمازى كه تمام كرده صحيح است زيرا كه وقوع نماز تمام با قصد اقامه شرط بقاء بتمام است وان معلوم نيست (مسألة 32) اگر نماز چهار ركعتى كرد وبعد از ان عدول از اقامه نمود ولكن معلوم شد نمازش باطل بوده مثل كسى است كه نماز نكرده وبايد قصر كند بلى هر گاه به نيت تمام شروع بنماز كرده وبعد از ان شك كند كه بچهار ركعتى سلام داد يا سه يا دو بناء گذارد كه به چهار ركعتى سلام داده وبا عدول از اقامه بعد از ان بايد تمام بخواند (مسألة 33) اگر قصد اقامه كند وبعد از خروج وقت عدول از اقامه نمايد وشك كند كه با قصد اقامه نماز كرده يا نه بنا گذارد كه نماز كرده ولكن در اكتفاء بان براى باقى ماندن بر تمام اشكال است هر چند خالى از قوت نيست (مسألة 34) اگر بعد از سلام واجب وقبل از سلام اخير كه مستحب است از اقامه عدول كند ظاهر آنست كه كافى باشد در باقى ماندن بر تمام وهم چنين است اگر عدول پيش از سجده سهوى باشد كه در ان نماز واجب شده بلكه اگر پيش از قضاء سجده يا تشهد فراموش شده باشد هم چنين است بلكه اگر پيش از نماز احتياط يا در اثناء ان باشد بانكه در ركعات ان شك كرده باشد نيز چنين است هر چند احوط در ان بلكه در اجزاء فراموش شده جمع است (مسألة 35) اگر اعتقاد كند كه رفقاء او قصد اقامه كرده اند او هم قصد كند بعد از ان معلومش شود كه قصد نكرده اند ايا بايد باقى باشد بر تمام يا نه در ان دو صورت است (اول) انكه قصد او مقيد بقصد انهابوده (دويم) انكه علم او بقصد كردن انها داعى شده كه او نيز قصد كند بدون انكه مقيد بقصد انها باشد پس در صورت اول بايد قصر كند ودر