باشد هر چند در جهر واخفات ودر اداء وقضا ودر قصر واتمام بلكه در وجوب وندب با هم مختلف باشند پس جايز است اقتداء كردن نماز صبح يا مغرب يا عشا را بنماز ظهر يا عصر و بعكس ان وجايز است اقدا كردن نماز اداء بكسى كه نماز قضا مىكند وبعكس ان و جايز است اقتداء مسافر بحاضر وبعكس ان وجايز است اقتدا كردن كسيكه نماز را اعاده مىكند بكسى كه نماز نكرده وبعكس ان واقتدا كردن كسيكه نماز خود را با احتياط استحبابى يا وجوبى اعاده مىكند بكسى كه نماز واجب بجا مىاورد بلى مشكل است جواز اقتدا كردن كسيكه نماز واجب بجا مىاورد بكسى كه نماز را باحتياط استحبابى يا وجوبى بجا مىاورد بلكه مشكل است اقتدا كردن نماز احتياطى بنماز احتياطى مگر انكه راه احتياط هر دو يكى باشد (مسألة 4) جايز است اقتدا كردن هر كدام از نمازهاى يوميه بنماز طواف وبعكس ان (مسألة 5) جايز نيست اقتداء نمازهاى يوميه بنماز احتياطيكه براى شكوك بعمل مىاورد احوط ترك عكس ان است نيز هر چند جواز ان بعيد نيست بلكه احوط ترك اقتدا كردن است در نماز احتياط اگر چه بمثل ان باشد حتى در صورتيكه جهت احتياط متحد باشد هر چند دور نيست جواز اقتدا در خصوص صورت اتحاد مثل انكه شكى كه موجب نماز احتياط است مشترك باشد ما بين امام وماموم (مسألة 6) جايز نيست اقتدا كردن نماز يوميه يا نماز طواف بنماز آيات يا نماز عيدين يا نماز ميت وعكس ان چنانچه جايز نيست اقتدا كردن هر كدام از نماز آيات وعيدين ونماز ميت را بديگرى (مسألة 7) احوط ترك اقتداء نماز عيدين است بنماز طلب باران وهم چنين عكس ان هر چند در نظم مثل يكديگرند (مسألة 8) كمتر عدديكه جماعت بان منعقد مىشود در غير نماز جمعه وعيدين دو نفر است كه يكى از انها امام باشد وديگرى ماموم چه ماموم مرد باشد يا زن بلكه يا طفل مميز بنابر اقوى بخلاف نماز جمعه وعيدين كه منعقد نمىشود مگر به پنج نفر كه يكى از انها امام باشد (مسألة 9) شرط نيست در انعقاد جماعت در غير جمعه وعيدين بر امام كه نيت جماعت وامامت كند پس بدون نيت باقتداء ديگرى باو جماعت محقق مىشود چه امام ملتفت اقتداء ماموم شود يا نه بلى حصول ثواب جماعت در حق او موقوف است به نيت امامت واما ماموم لابد است از نيت اقتدا وبدون ان جماعت در حق او منعقد نمىشود هر چند متابعت كند امام را در افعال واقوال پس هر گاه تمام آنچه بر منفرد واجب است بجا اورد صحيح است والا فلا ومعتبر است اقتدا كردن