هديه قرار دهند وجايز است نيابت از زنده در بعض مستحبات (مسألة 1) كفايت نمىكند در فراغت ذمه ميت از واجبات انكه كسى ان را بعمل اورد وثواب آن را هديه ميت كند بلكه بايد بقصد نيابت ميت بعمل اورد بانكه خود را بجاى او قرار دهد يا انكه بقصد آنچه بر ذمه او است بجا اورد اگر چه خود را بجاى او قرار ندهد نظير اداء دين ديگرى كه متبرع را مىرسد خود را بجاى مديون قرار دهد ودين او را اداء كند و مىشود بدون تنزيل خود به منزله او تبرع نمايد واز خود دين او را بدهد بلكه اجير نيز اين دو قسم در او متصور است ولازم نيست خود را نائب او قرار دهد بلكه كافى است خود او عمل را بقصد تفريع ذمه ميت بجا اورد دين خدائى او را ادا نمايد (مسألة 2) در صحت عمل اجير ومتبرع معتبر است قصد قربت وتحقق قصد قربت از متبرع بى اشكال است واما بالنسبه باجير كه قصد گرفتن اجرت دارد پس در صحت عمل او اشكال شده است بلكه باين سبب بعضى گفته اند كه قصد قربت در ان شرط نيست بلكه گفته اند كفايت مىكند بجا اوردن صورت عمل بنيابت او لكن تحقيق ان است كه گرفتن اجرت منافى با قصد قربت نيست بلكه اجرت داعى مىشود بر نماز بقصد قربت از قبيل نماز حاجت ونماز طلب باران كه حصول حاجت وامدن باران داعى نماز بقصد قربت است وممكن است كه بگوئيم چون بمقتضاى اجاره عمل بان واجب است پس بقصد امتثال امر اجاره نماز بجا اورد كافى است در صحت ان زيرا كه امر اجاره تابع عملى است كه متعلق اجاره است هر گاه انعمل عبادت باشد امر اجاره تعبدى است والا توصلى (مسألة 3) كسيكه بر ذمه او واجبى باشد مثل قضاء نماز وروزه وغير انهااز واجبات واجب است وصيت كند كه انها را بعمل اورند بخصوص مثل زكوة وخمس ومظالم وكفارات از واجبات ماليه وواجب است بر وصى كه واجبات ماليه را از اصل تركه بيرون كند وبدهد وحج واجب اگر چه بنذر ونحو ان واجب شده باشد از واجبات ماليه است بلكه وجوب بيرون كردن اجرت صوم وصلوة از واجبات بدنيه از اصل تركه نيز خالى از قوت نيست زيرا كه انها طلب خدا است ودين الله احق ان يقضى (مسألة 4) اگر وارث يا وصى بدانند كه واجبات مذكوره بر ذمه ميت است بايد آن را از تركه بيرون كنند اگر چه وصيت بان نكرده باشد وظاهر آنست كه بخبر دادن او باشتغال ذمه خود اكتفا بتوان نمود در وجوب بيرون كردن ان از اصل تركه (مسألة 5) هر گاه وصيت كند بنماز وروزه ونحو انها