فرو رود آب افتاده نجس نمىشود و اگر آب در زير آن بايستد به حيثى كه با آب ابريق متحد حساب شود بواسطه آن سوراخ نجس مىشود و هم چنين است حكم در كوزه و كاسه و حب و نحو اينها (مسألة 6) هر گاه آب دماغ غليظ باشد و در آن نقطه خونى باشد نجاست مختص همان گوشه است پس اگر شك دارد كه آن خون ملاقات به ظاهر دماغ كرده يا نه واجب نيست شستن دماغ و هم چنين است حكم در بلغمى كه از سينه كنده مىشود (مسألة 7) جامه و فرشى كه آلوده شده به خاك خشك نجس بتكانيدن پاك مىشود و شستن واجب ندارد و احتمال بقاء خاك ضرر ندارد بعد از علم به ريختن قدر متيقنى از آن (مسألة 8) شرط است در نجس شدن ملاقى نجس اين كه قابل تاثر باشد و بعبارة ديگر بايد رطوبت مسريه در يكى از دو طرف بوده باشد و مجرد ذوبان وميعان كفايت نمىكند و لهذا اگر زيبق را در ظرف نجس كنند يا چوب نجس خشك به آن بزنند نجس نمىشود و هم چنين اگر طلا يا نقره يا غير انها از فلزات ديگر را در بوته نجس آب كنند نجس نمىشود مگر آنكه ظرف رطوبت داشته باشد يا از خارج رطوبتى بان برسد (مسألة 9) بدان كه چيزي كه به ملاقات نجس نجس شده به ملاقات نجس ديگر دو مرتبه نجس نمىشود لكن اگر مختلف باشد حكم آن دو نجس حكم دويمى نيز جارى مىشود مثلا اگر چيزي ملاقات كرد به خون و شستن به يك دفعه را در ملاقات به خون كافى دانستيم و بعد از ملاقات به خون ملاقات به بول كرد كه محتاج بتعدد است اگر دو مرتبه نشده است و لكن بايد دو دفعه آن را شست و هم چنين اگر ظرفى آب نجس داشت و سگ در آن آب خورد اگر چه بولوغ نجس تر نشده و لكن محتاج به خاك ماليدن است و احتمال مىرود كه از براى نجاسات مراتبى باشد در شدت و ضعف و بنابر اين پس هر يك از انها موثر مىباشد و اشكالى ندارد (مسألة 10) هر گاه جامه نجس شود به ملاقات نجاستى كه محتاج بتعدد نيست مثل خون مثلا و بعد شك كند كه آيا ملاقات كرد با بول كه محتاج بتعدد است يا نه يك دفعه شستن كفايت است و استصحاب بقاء نجاست جارى نيست چون نجاست خونى معلوم الارتفاع است و نجاست بولى از اصل مشكوك است و هم چنين اگر ظرفى نجس بود و بعد شك كرد كه آيا بولوغ كلب هم نجس شده است يا نه بنا گذارد بر عدم تحقق ولوغ و ديگر محتاج بتعفير نيست بلى اگر بداند كه نجاستى بظرف مثلا رسيده است و نمىداند كه خون بوده يا بول بوده يا ولوغ واجب است اجراء حكم اشد از تعدد وتعفير نمايد (مسألة 11) اقوى آنست كه متنجس مثل نجس