انگور و اما خرما و زبيب و آب آن دو تا هر گاه بجوشد علاوه بر عدم نجاست اقوى عدم حرمت است و اگر چه احوط اجتناب از آن دو است از حيث خوردن بلكه اجتناب از حيث نجاست نيز احوط است (مسألة 2) هر گاه آب انگور بعد از جوش آمدن و پيش از رفتن دو ثلث آن شيره شود احوط حرمت آن است و اگر چه از براى حليت آن نيز وجهى است و بنابر اين پس هر گاه مستلزم باشد ذهاب دو ثلث آن سوختن آن را پس بهتر آنست كه مقدارى آب بر آن بريزند و بجوشانند پس وقتى كه دو ثلث او رفت حلال مىشود بى اشكال (مسألة 3) جايز است خوردن زبيب و كشمش و خرما كه در آب گوشت وطبيخ باشد و اگر چه جوش آمده باشند پس پاك و حلال است خوردن انها به هر نحو و كيفيت كه باشد على الاقوى " دهم " فقاع است وان شرابى است كه از جو به عمل مىاورند بوجه مخصوصى و مىگويند سكر خفى دارد و اگر چه از غير جو باشد حرمت و نجاست آن معلوم نيست مگر آنكه مسكر باشد (مسألة) ماء الشعير كه اطبا در معالجات خود استعمال مىكنند فقاع نيست پس پاك و حلال است " يازدهم " عرق جنب از حرام است چه در حين جنب شدن بيايد چه بعد از آن از گرمى هوا باشد يا از حركت خواه در مرد باشد خواه در زن از زنا باشد يا لواط يا وطى بهيمه يا استمناء يا غير اينها از آنچه حرمت انها ذاتى باشد بلكه اقوى چنين است در وطى حايض و جماع در روز روزه واجب معين و وطى در ظهار پيش از كفاره دادن (مسألة 1) كسى كه جنب از حرام هر گاه غسل كند و پيش از تمام شدن غسل عرق كند آن عرق نجس است و بنابر اين پس بايد غسل كند باب سرد و اگر متمكن از آن نيست پس فرو رود در آب گرم و نيت غسل كند وقت بيرون آمدن يا در زير آب به قصد غسل خود را حركت دهد (مسألة 2) اگر بعد از جنابت از حرام هنوز غسل نكرده جنب به حلال شد يا بعد از جنابت از حلال جنب به حرام شد در هر دو صورت عرق او نجس است خصوص در صورت اول (مسألة 3) مجنب از حرام هر گاه تيمم كرد به جهت عدم تمكن از غسل ظاهر آنست كه عرق او نجس نباشد و اگر چه احوط اجتناب از آن است مادامى كه غسل نكرده و هر گاه متمكن از آب شد و غسل نكرد عرقى كه مىكند نجس است بسبب بطلان تيمم او به جهت وجدان ماء (مسألة 4) اگر طفل نا بالغ جنب شد بطريق حرام در نجاست عرق او اشكال است و احوط آنست كه او را بدارند كه غسل كند زيرا كه صحيح است غسل از او پيش از بلوغ بنابر اقوى