هر گاه نجاست دوم اشد واغلظ از اولى باشد و إلا در تحريم آن تامل بلكه منع است هر گاه مستلزم نباشد تنجيس موضع طاهرى كه مجاور با آن موضع نجس است لكن عدم جواز احوط است (مسألة 7) هر گاه تطهير مسجد متوقف باشد بر كندن زمين آن جايز است بلكه واجب است و هم چنين است هر گاه متوقف باشد بر خراب كردن قدرى از آن و واجب نيست پر كردن آن موضعى را كه كنده و ساختن آن موضعى كه خراب كرده بلى اگر مانند اجر و سنگ باشد كه ممكن باشد رد كردن آن به موضع خود بعد از تطهير واجب است (مسألة 8) هر گاه حصير مسجد نجس شد واجب است تطهير آن يا قطع كردن موضع نجس از آن هر گاه بريدن آن اصلح باشد از بيرون بردن و تطهير كردن چنانچه غالبا چنين است (مسألة 9) هر گاه توقف داشته باشد تطهير مسجد بر خراب كردن جميع آن مثل آنكه آن را با گچ نجس ساخته باشند يا استادى كه مباشر ساختن آن بوده كافر بوده پس اگر كسى باشد كه بعد از خراب كردن مصارف تعمير آن را متحمل شود و تعمير آن نمايد جايز است و إلا مشكل است (مسألة 10) هر گاه مسجدى خراب شود و كسى در آن نماز نكند حكم حرمت تنجيس و وجوب تطهير آن باقى است (مسألة 11) هر گاه تطهير مسجد توقف داشته باشد بر تنجيس قدرى ديگر از آن مانعى ندارد هر گاه ازاله آن ممكن باشد مثل آنكه موضعى از آن نجس شده و بايد آب بر آن بريزد تا آفتاب آن را خشك كند و آب ريختن مستلزم باشد نجس شدن قدرى از موضع پاك آن را ضرر ندارد (مسألة 12) هر گاه تطهير مسجد توقف داشته باشد بر بذل مال واجب است و آيا آنكه نجس كرده ضامن است يا نه محل اشكال است و عدم ضمان خالى از قوت نيست (مسألة 13) هر گاه عنوان مسجدى تغيير كرد به اين نحو كه غاصبى غصب كرد و آن را خانه يا حمام كرد يا آنكه مسجد خراب شد به نحوى كه ممكن نبود تعمير آن و نماز كردن در آن و جايز دانستيم كه آن را مكان زراعت قرار دهند پس آيا جايز است تنجيس آن و واجب نيست تطهير آن چنانچه بعضى گفته اند مشكل است واظهر عدم جواز تنجيس بلكه وجوب تطهير آن است (مسألة 14) هر گاه جنب نجاستى در مسجد ديد اگر ازاله آن ممكن باشد در حال مرور بدون مكث واجب است و إلا ظاهر وجوب تاخير است تا بعد از غسل لكن واجب است كه مبادرت كند به غسل كردن به جهت حفظ فوريت ازاله به قدر امكان بلى اگر تطهير مسجد ممكن نباشد مگر به مكث كردن با حال جنابت بعيد نيست جواز بلكه وجوب آن و هم چنين