مشكل است بجهت حرمت اتيان بمفطر بعد از بطلان نيز پس بيرون امدن از آب مثل مكث در آب حرام است بلكه ممكن است گفته شود كه ارتماس يك فعلى است مركب از فرو رفتن در آب وبيرون آمدن از آن پس تمام آن حرام است وبنابر اين مشكل است صحت روزه غير رمضان نيز بلى اگر توبه كند وبقصد غسل بيرون ايد صحيح است (مسألة 23) چينهاى شكم در وقت چاقى يا لاغرى بعد از چاقى داخل در بواطن نيست پس شستن زير انها لازم است وهم چنين زير پستان زنها وهم چنين پشت گوشها كه بسر چسبيده باشد (مسألة 24) وجوب شستن موى ابرو كه پر پشت باشد معلوم نيست و هم چنين موى زير بغل كه زياد باشد پس اگر چرك بانها چسبيده باشد يا جرم وسمه بابروها چسبيده باشد بر وجهى كه آب به بشره زير انها برسد ضرر بغسل ندارد لكن احوط شستن انها است بلكه اولى واحوط شستن تمام موها است حتى موى سر زنها وموى ريش (مسألة 25) در غسل ارتماسى احوط اين است كه پيش از فرو رفتن در آب بقصد غسل موانع وحواجب را رفع كند وبعد فرو رود اگر چه هر گاه بقصد ارتماسى تدريجى در آب فرو رود ودر زير آب رفع موانع كند يا مثل انگشتر ودست بند را حركت دهد يا موى را تخليل كند بعيد نيست كه كافى باشد هر گاه زياد طول نكشد كه منافى صدق عرفى دفعه باشد واما اگر قصد دفعى كند پس غسل در آنى محقق مىشود كه همه حواجب رفع شده باشد (مسألة 26) اگر آب كوزه نجس بود آن را با وصف اين كه مملو بود فرو برد در آب كثير غصبى پاك مىشود بمجرد اتصال واگر قدرى از سر آن كوزه را خالى كند كه معلوم باشد آب غصبى مخلوط بان نيست وضو وغسل با آن صحيح است (مسألة 27) اگر بدن شخص نجس بود وفراموش كرد كه خود را بشويد وبا بدن نجس غسل كرد ترتيبا يا ارتماسا غسلش باطل است ونمازهائى كه كرده بايد اعاده كند ودر صورت اولى غالبا بدنش نيز نجس است وآب غسلش بهر جا رسيده بايد تطهير كند وهم چنين هر چه را با رطوبت ملاقات كرده بلى در صورت دوم بارتماس بدنش پاك شده باشد واگر بعد از غسل شك كند در اين كه ايا بدن را تطهير كرده است يا نه غسلش محكوم بصحت است مگر اين كه بداند كه در حين غسل ملتفت طهارت ونجاست نبود كه در اين صورت صحت غسل هم مشكل است وعلى اى حال بدنش باقى بر نجاست است وبهر جا كه علم دارد كه ملاقات كرده بايد آن را تطهير كند واگر قبل از غسل متذكر شد وشك كرد در اين كه ايا تطهير كرده يا نه بايد