با تعيين شماره جلد و صفحه و نام منبع، مشخص شده است. براى اين مهم مرجع اصلى كتاب وزين " وسائل الشيعه " انتخاب شده كه علاوه بر خصوصيات آن، وفور زيادش در جامعه ما و آسانى دسترسى به آن عامل اين انتخاب است. و در موارد نياز نام منابع ديگر از قبيل كافى، من لا يحضره الفقيه، تهذيب و بحار الانوار و... با رقم صفحه و جلد آمده است (1).
7: فتواهايى كه ميرزا در آنها " منفرد " است و يا نظريه‌اش مشمول اصطلاح " نادر " مىشود توضيحى داده شده و احيانا به نظريه ديگران نيز اشاره شده است.
اعتراف و اعتذار: شايد از نظر فنى لازم بود هرجا كه مولف مطلبى را از منابع فقهى ديگر نقل كرده است (مثلا از مبسوط، تذكره، جامع المقاصد، مسالك و... و...) نشانى و رقم جلد و صفحه آن تعيين شود ليكن در اين تصحيح به اين مهم پرداخته نشده است و دليل اين قصور چگونگى انگيزه‌اى است كه در چاپ و تصحيح اين كتاب بوده زيرا عده زيادى از آنان كه اين اقدام به خاطر آنان انجام مىيابد مطابق روند كارىشان كسانى نيستند كه در آثار شيخ، علامه، شهيدين و... به تحقيق تخصصى يا حرفه‌اى بپردازند و از جانب ديگر چنين كارى لازم گرفته بود كه دستكم چند جلد بر مجلدات كتاب افزوده شود و هزينه قهرى آن عده‌اى را از دسترسى بر اين كتاب محروم مىكرد و در حقيقت نقض غرض مىگرديد.
در خاتمه لازم مىدانم از برادر دانشمند و دانش‌دوست جناب آقاى سيد محمد اصغرى نماينده محترم ولى فقيه و سرپرست موسسه سازمان كيهان تشكر نمايم كه تصميم بر احياى اين متن ارزشمند گرفته و اين خدمت پر ارج را بر جهان دانش نموده‌اند.
همچنين از " سازمان انتشارات كيهان " كه با همت والاى خود به نشر آثار فقهى حقوقى همت گماشته صميمانه سپاسگزارى مىشود.
مرتضى رضوى. تهران 2 / 6 / 1370