يادداشتى از مؤلف بر ترجمه فارسي كتابي كه برگردان فارسي آن را اكنون در دست داريد به منظور آشنا ساختن خوانندگان با كلياتى در باب فقه شيعي تدوين گرديده است. اين نوشته در دو بخش است: در بخش نخست وصفى به اجمال از محتواى فقه و أصول فقه شيعي انجام شده، و تحولات آن از نظر تاريخي به اختصار مورد بحث قرار گرفته است. در بخش دوم نام و مشخصات قسمتى از منابع فقهى كه مراجعه بدان براي هر بررسى و تحقيق علمي پيرامون مسائل فقهى لازم است به دست داده شده است.
انگيزه اصلى تحرير اين اثر در زبان انگليسى پر كردن خلاء چشمگيرى بود كه در فرهنگ حقوقى غرب نسبت به نظام حقوقى شيعي وجود داشت.
پس از پيروزى انقلاب اسلامى إيران كه به طرز بي سابقه اى أفكار جهانيان به سوى مكتب تشيع و زير بناى فكرى و محتواى فرهنگى آن جلب شد، به خاطر فقدان منابع لازم در زبانهاى اروپايى در اين زمينه، احساس نياز مبرم به آثاري از اين دست فزونى گرفت. خلا معلومات در اين مورد آن قدر زياد بود كه في المثل در " كتاب شناسى فقه اسلام " كه توسط يكى از متخصصان حقوق اسلامى در غرب تدوين شده و مشتمل بر نام و نشان 305 منبع از منابع فقهى اسلامى به زبان عربى است، در ليست منابع فقه شيعه اثنا عشرى تنها دو كتاب (شرايع الاسلام و مختصر نافع) نام برده شده است. بگذريم كه مذهب خوارج اباضى را نيز شاخه اى از تشيع دانسته و آن را ذيل مكاتب فقه شيعه قرار داده اند.
اين كمبود وخلا نويسنده را كه از شيفتگان نظام فقاهت و مكتب حقوقى شيعي است بر آن داشت كه به عنوان نخستين گام براي معرفى اين نظام پيشرفته و