اقوال جمعى از صحابه و بزرگان با توجه به همين روايات است كه مى بينيم عده اى از صحابه و تابعين و تابعين تابعين و غير آنها ملتزم بودند كه پيشانى را مستقيما و بدون هيچ واسطه اى بر زمين بگذارند، و يا حداقل، گذاشتن پيشانى را بر زمين مستحب بدانند. در اينجا اقوال برخى از آنها را به عنوان نمونه نقل مى كنيم:
الف - " عبد الكريم ابى اميه " مى گويد: به من خبر رسيد:
ان ابابكر الصديق كان يسجد او يصلى على الأرض مفضيا اليها، " ابوبكر صديق " بر زمين سجده مى كرد يا نماز مى گزارد، به گونه اى كه با خود زمين تماس پيدا كند.
ب - " ابى عبيده " نقل مى كند:
كان ابن مسعود لا يسجد او قال لا يصلى الا على الأرض،