تشيع در تسنن (فارسي) - السيد محمد رضا مدرسي - الصفحة ٢٩٦
نماز نيست براى كسى كه بينى اش را به زمين نچسباند، به آن نحو كه پيشانى اش را مى چسباند.
رواياتى كه مى گويد بايد در هنگام سجده عمامه را از پيشانى كنار زد، همه دلالت بر لزوم مباشرت با زمين مى كند:
رأى رسول الله صلى الله عليه و سلم رجلا يسجد على كور عمامته فأومأ بيده ارفع عمامتك واومأ الى جبهته، (1) رسول خدا صلى الله عليه و سلم مردى را ديد كه بر لايهء عمامه اش سجده مى كرد. پس با دست مباركش به او اشاره فرمود كه عمامه ات را بردار و به پيشانى اش اشاره نمود.
و " بيهقى " در " سنن " مى گويد: آنچه روايت شده از پيامبر صلى الله عليه و سلم كه بر لايهء عمامه سجده مى كرد، هيچ يك از آنها صحيح نيست. (2) غير از " بيهقى " نيز به اين مطلب تصريح كرده اند.
و اين كه مانعيت عمامه را حمل بكنيم بر اين كه پارچهء متصل است، با روايات صحيحهء متعددى كه براى زمين خصوصيت قائل بود، به هيچ وجه سازگارى ندارد.

1. السنن الكبرى، ج 2، ص 105.
2. السنن الكبرى، ج 2، ص 106.
(٢٩٦)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 ... » »»