تشيع در تسنن (فارسي) - السيد محمد رضا مدرسي - الصفحة ٢١٢
گفت: ضعيف، (1) يعنى ضعيف است.
و " النسائى " درباره اش مى گويد: ليس بالقوى، (2) او قوى نيست.
همچنين سند اين روايت از ناحيهء " محمد بن ابراهيم بن الحارث التيمى " كه روايت را " ابن اسحاق " از او نقل كرده است، خدشه دار است:
" العقيلى " از " عبد الله بن احمد " و او از پدرش نقل مى كند كه درباره ء " محمد بن ابراهيم " گفت:
في حديثه شئ، يروى احاديث مناكير او منكرة، (3) در روايات او ناخالصى وجود دارد. او روايات ناشناخته نقل مى كند.
وانگهى، سند روايت مورد بحث به " عبد الله بن زيد " مى رسد كه سخن " ترمذى " و ديگران را درباره ء او شنيدى.
آنچه گفته شد، تنها از نظر رجال موجود در سند روايت بود. بررسى جهات ديگر سند اين روايت و همچنين بررسى روايات ديگرى كه درباره ء رؤيا بودن مبدأ اذان نقل شده است را به كتاب‌هاى زير ارجاع مى دهيم: " النص والاجتهاد " مورد 23، " الاعتصام بالكتاب والسنه " بحث " التثويب في أذان صلاة الفجر " و " تذكرة الفقهاء " ج 3، ص 39 و 38.
در ادامه، به بحث درباره ء فصول اذان و اقامه مى پردازيم.

1. همان، ص 44.
2. همان.
3. تهذيب التهذيب، ج 9، ص 6.
(٢١٢)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 ... » »»