الرشيد غلو زبيده را در تشيع اهل بيت تحقيق نمود، سوگند خورد كه او را به دو كلمه طلاق دهد كه بيش از دو كلمه نباشد، پس بر كاغذى نوشت كه، كنت نبت يعنى بودى و بريده شدى، و او را به زبيده فرستاد، و زبيده از مال صحبت مرتضى وفاطمة در پشت همان كاغذ نوشت، كه كنا فحمدنا و بنا و ما ندمنا، يعنى بوديم و بدان حمد وشكر كرديم، و بريده شديم و در آن پشيمانى نداريم.
5 - واعظ شهير نامى مرحوم حاجى ملا محمد باقر واعظ طهرانى است كه در كتاب (جنة النعيم والعيش السليم في احوال مولانا عبد العظيم) از شيخ عبد الجليل و كتاب نقض او مكرر در مكرر نام برده، و مطالبى نيز نقل كرده است از آن جمله صفحه 448 كتاب نامبرده است و نگارنده در آينده به بعضى از اين مطالب اشاره خواهد كرد، ان شاء الله تعالى.
نا گفته نماند اگر چه ظاهر كلمات و عبارت اين پنج عالم سابق الذكر مىرساند كه ايشان بلا واسطه از كتاب " نقض " مطالب مذكوره را نقل و استخراج كرده اند، ليكن قرائن قويه و امارات جليله به نظر ارباب تدبر مىرسد كه اكثر ايشان خود كتاب " النقض " را نديده اند بلكه به نقل قول ديگرى (يعنى قاضى شوشترى) اكتفا كرده، و بواسطه نقل او مطالب را از " نقض " نقل نموده، و به شيخ عبد الجليل نسبت داده اند.
تبصره:
بعضى مطالب مهمه ديگر كه مربوط به سائر بيانات قاضى شوشترى رضوان الله عليه است ضمن توضيح عبارات افندى و قزوينى رحمة الله عليهما خواهد آمد، ان شاء الله تعالى.
افندى در " رياض العلماء " في باب العين المهملة گفته:
الشيخ الواعظ نصير الدين عبد الجليل بن ابى الحسين بن الفضل القزويني، عالم، فصيح، دين، له كتاب: