اسلام، خواندن قرآن فقط به روش آنها از طرف مقامات مذهبي مجاز شناخته شد، ودر سده هاي بعد شماره ء آنها به ده قارى رسيد، وابن الجزرى (م - 833) در كتابهاى خود قراء عشره را باهم يك جاياد نموده وچون قرائت عاصم وروايت حفص در ميان مسلمانان شيعه بيش از شش قارى وراويان ديگر مورد توجه بوده واخباري نيز در اين باب وارد شده است، مؤلف اين كتاب فقط قرائت أو را جمع وتدوين نموده است. شيخ محمد قارى اين كتاب را بر يك ديباچه ودوازده فصل ويك خاتمه مرتب ساخته، ديباچه در شش باب، وهر فصل نيز چند باب دارد. همه ء فصلهاى دوازده گانه در اول نسخه پايان مى يابد، وخاتمه كه در فرش قرآن است باقى كتاب را گرفته است. وى اين كتاب را به نام شاه سليمان صفوي (ش 1078 - م 1105) نگاشته، ونام خود ونام كتاب ونام شاه در ديباچه ياد شده، وفهرست فصلهاى دوازده گانه را نيز آورده است.
آغاز: بسمله، الحمد لله الذي أنزل القرآن نورا يهتدى به إلى سبيل السداد... و أو ردوهم موارد النجاة، وجنبوهم مناهل الغواية. أما بعد فيقول الفقير...
انجام:.. الناس، ست آيات.. الخناس، الناس، والناس. بين الناس و الفاتحة، ويسمى حال المرتحل من قوله تعالى الناس إلى العالمين، إحدى و..
* نسخه:
1. مركزي - تهران (67) نسخ سده ء 11 ه. ق، نسخه تصحيح شده، 109 گ، 19 سطري [ف: مركزي 1 / 236 - 237] 641 س 2. مرعشي - قم (1955) نسخ؟، نيمه ء أول كتاب تصحيح شده است، 91 گ [ف: مرعشي 5 / 327، 328] 642 س واجبات فاتحة الكتاب: شيخ شهيد؟ = تجويد الفاتحة (رسالة في -): شيخ شهيد.
199 الواضحة في تجويد الفاتحة 199 س جعبرى (640 - 732 ه‍. ق) * ترجمه ء أحوال أو را در همين بخش قرائت وتجويد، ذيل (كنز المعاني في شرح حرز الأماني: جعبرى) ببينيد.
# ت: سده ء 8 ه‍. ق.