انجام:
ثم الصلوة والتحيات على * * * محمد خير نبى أرسلا وآله وصحبه ثم التابع * * * ما قرع القرآن سمع سامع * نسخه: 1. مرعشى - قم (4 مج 612) نسخ أبو المعالى موسوى حسيني (خادم روضه ء رضوية) در عصر روز جمعه 4 شوال 1242 ه‍. ق، گ 72 پ - 73 پ [ف: مرعشى 2 / 210] 17 س الارشاد: محمد بن طيفور سجاوندى = الوقوف: محمد بن طيفور سجاوندى.
10 إرشاد الاذهان إلى تجويد القرآن 10 س عماد الدين على قارى استرابادى (زنده ء در اوائل سده ء 11 ه‍. ق) * عماد الدين على بن عماد الدين على بن نجم الدين محمود، معروف به (عماد الدين على شريف قارى استرابادى مازندراني) كه در استراباد زاده شد ودر مازندران اقامت گزيد. آقا بزرگ تهرانى مى گويد: من نسب أو را بدينصورت كه ياد شد بر ظهر كتاب (خلاصة الاقوال) علامه ء حلى به خط خود أو يافتم كه قارى استرابادى تحرير آنرا در سال 952 ه‍. ق به پايان برده، وى نخست يادداشت تملك خود وگواهى مقابله ء آنرا با نسخه ء اصل تصحيح شده أي نوشته، آنگاه مى گويد: خلاصة الاقوال را - به واسطه ء سيدمحمود وشيخ حسين شاگردان شيخ زين الدين شهيد [ثانى] از استادشان شهيد واسناد اين استاد به مؤلف روايت مى كند. منظور از سيدمحمود، سيد اميرنظام الدين شاه محمود شولستانى، ومراد از شيخ حسين، شيخ عز الدين حسين بن عبد الصمد عاملي (م 984 ه‍. ق) پدر شيخ بهائي مى باشد. ونيز قارى استرابادى يادآور مى شود: علاوه بر اين از مولى عبد الله از شيخ ابراهيم ميسى از پدرش شيخ على بن عبد العالي ميسى روايت دارد. ومراد أو از (مولى عبد الله) عبارت از عبد الله بن محمود تسترى (شوشتري) شهيد در بخارا به سال 997 ه‍. ق است.
بنابراين از طبقه ء مشايخ قارى - مطابق معمول وجريان عادت - استفاده مى شود كه أو از علماء آخر سده ء دهم واوائل سده ء يازدهم، واوائل عصر أو مصادف با اواخر عصر سلطان شاه طهماسب است. وحتى به نام أو كتاب (التحفة الشاهيه) را - كه در تجويد است - نگاشت.
عماد الدين قارى استرآبادى از خود آثارى به جاى گذارده كه از جمله ء آنهااست: (إثبات الواجب)، ورسائلي در اصول قرائت شمارى از قراء. صاحب رياض العلماء مى گويد همه ء اين