إثنا عشر رسالة - المحقق الداماد - ج ٣ - الصفحة ٩٧
استنجا در مكان نجو و محل قضاى حاجت مكروه است و مستحب است كه محل استنجا غير مكان نجو باشد بيست و سيم سنگى كه بعد از زوال عين مستعمل شده باشد خواه از تتمه نصاب عدد ثلثه به جهت كمال نصاب و خواه ما فوق نصاب از براى ايثار عدد اگر چه ظاهر است اما استعمال بار ديگر در استنجا مطلقا مكروه است آن شخص را و ديگرى را خواه استعمال در ازاله عين بوده باشد و خواه به جهت كمال عدد ثلثه و خواه از براى ايثار عدد ما فوق ثلثه و حرام نيست اصلا بيست و چهارم استنجا به هر آبى كه مكروه الاستعمال باشد در وضو و غسل مكروه است مانند آب عيون حاريه كبريته و زاجيه چه در حديث وارد است كه آنها از فوج جهنم است به فتح فا و اهمال حا بعد از واو ساكنه و مانند آبى كه در آفتاب گرم شده باشد چه در حديث وارد شده كه مورث برص است بيست و پنجم زوجه حره را متولى استنجا ساختن كه مباشر باشد مكروه است و مستند كراهت قول ابى عبد الله الصادق عليه السلام و حرام نيست خواه به عقد دوام زوجه مستنجى بوده باشد و خواه به عقد منقطع و اما آنكه زوجه مباشر آب ريختن بر دست زوج و معين او در امساك انا شود مثلا زوج خود متولى استنجا باشد مكروه نيست بيست و ششم به دست راست استنجا كردن مكروه است خواه آب
(٩٧)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 ... » »»
الفهرست
الرقم العنوان الصفحة