كه در وقت استنجا آن خاتم را از دست چپ نزع كرده به دست راست تحويل نمايد و مراد آن است كه نزع و تحويل كراهت استنجاء بدست چپ زايل مىشود و اين از آداب استنجاء است و اگر چه منوز كراهت استصحاب آن با خود در بيت الخلا باقى مىماند و آن از آداب خلوت است چه استصحاب و ادخال آن در بيت الخلا مكروه است همچنانكه استصحاب آن با خود در حال مجامعت مكروه است و بالجملة اگر در دست چپ باشد در استنجا دو مكروه به فعل مىآيد و اگر در دست راست يا موضعى ديگر باشد همين يك مكروه و آنچه شارح نفليه توهم كرده كه نزع و تحويل در رفع كراهت نافع نيست ساقط است بيست و هشتم خاتمى كه نگين او از حجاره زمزم باشد در دست چپ داشتن در حال استنجا مكروه است و در روايت امر به نزع آن در وقت استنجاء مكروه است على سبيل الاستحباب وارد شده همچنانكه استصحاب آن نيز با خود در بيت الخلا مكروه است و در نسخ مصححه كافى كلينى در مضمره ابن عبد البر كه كه به جاى لفظ زمزم لفظ زمرد واقع است بفتم زاى و حيم و راء مشدود قبل از ذال معجمعه نوعى است نفيس از جواهر معادن انفس زبرجد