مىگويد اگر قصد وقوع غايت على الوجه كرده است و آن وضو هيچ نماز مىشود و من در تسويغ مضايقه دارم و ترتب اباحت نماز بر اين وضو اعتبار قصد اكمليت مىكنم و قصد مجرد كمال را كافى نمىدانم چه ايتان به غايت مقصوده مانند تلاوت قرآن و حمل مصحف و دخول قبه معصوم و امثال آن بىوضو ناقص است و با وضو غير رافع حدث كامل با وضوئى كه رفع حدث كند اكمل پس قصد مجرد كمال در قوت قصد رفع حدث نيست و شيخ شهيد نيز قدس الله تعالى در ذكرى اعتبار وجه اكمل كرده است مسأله نيت وضوى مجدد در تجديد وضوى واجب رافع حدث مثل نيت صلوة فريضه معاده است در جائى كه اعاده سنت بوده باشد و تجديد و اعاده اين معنى دارد كه همان وضو و همان نماز را بر صفتى كه در حد نفس خود بر آن صفت بوده و هر هيئتى كه بر آن هيئت به فعل آمده است بار ديگر به عمل آورده و تجديد و اعاده مستحب است نه مجدد و معاد پس نيت چنين مىكند كه همان وضو را از براى رفع حدث و بر وجه وجوب قرة أخرى به عمل مىآورم قربة إلى الله وعند الله تعالى يكى واجب و ديگر مندوب محسوب خواهد بود و احتساب واجب و مندوب و تعيين او به اراده و اختيار الهى مفوض و منوط است و اين معنى در متن