شاخ شكسته، و مانند اينها كفايت نمىكند، و لاغر نيز نبايد باشد.
و بهتر و احتياط غير لازم اين است كه بيمار وموجوء (رگ ماليده) ومرضوض (تخم كوبيده) و پيرى كه استخوانش آب شده نباشد.
قربانى كه گوشش بريده يا سوراخ باشد مانعى ندارد، گرچه احتياط غير لازم اين است كه از اينها نيز سالم باشد. و احتياط غير لازم و بهتر آنست كه قربانى طورى نباشد كه از اصل خلقت شاخ و دم نداشته باشد.
(364): هر گاه قربانى را به عقيده اين كه سالم است ذبح نمود و بعد معلوم شد عيبى دارد، لازم نيست قربانى ديگرى نمايد.
(365): اگر كسى نتواند قربانى واجد شرايط ذكر شده را فراهم نمايد، بايد هر قدر از شرايط را كه قدرت دارد تحصيل كند.
(366): چنانچه در چاقى حيوان شك دارد، ولى به قصد فرمانبردارى و به اميد اين كه به درگاه خداوند قبول افتد آن را كشت، و بعد معلوم شد چاق بوده كفايت مىكند.
(367): هر گاه قربانى سالم و بى عيبى خريد، و پس از خريد مريض شد يا عيبى پيدا كرد، كشتن همان كافى است و لازم نيست تعويض نمايد.
(368): هر گاه قربانى را خريد و گم شد بايد قربانى ديگرى