زمانى گروهى متخصص و عامل به كليات اسلامى و عارف به مسائل و پيش آمدهاى زمان عهده دار اجتهاد و استنباط حكم مسائل جديد از كليات اسلامى بوده باشند. (1) آرى زمان به سرعت پيش مىرود، قهرا مقتضيات زمان، مسائل جديدى را در زندگى انسان پديد مىآورد كه در زمان هاى گذشته موضوع آن ها هنوز محقق نشده بود، براى پاسخ به اين نياز بزرگ فقهاى زنده و روشن بينى لازم است كه پا به پاى زمان پيش روند، مفاهيم و كليات اسلامى را با زندگى نوين جهانى بشر تطبيق كنند تا بر حسب پيشرفت علم و آگاهى مردم، تلقى و برداشت مذهب را در ذهن و انديشه تحول ببخشند وفقه را بر حسب نياز زمان و به ميزانى كه در هر زمان امكان كشف و فهم بهتر آن حقايق مىرود، ممكن سازند تا مذهب در چهارچوب شرايط كهنه و گذشته نماند و منجمد نشود و از زمانش واپس نيفتد.
در يكى از اخبار اجتهاد و تقليد مىخوانيم:
و اما الحوادث الواقعة فارجعوا فيها الى رواة حديثنا (احاديثنا) فانهم حجتى عليكم وانا حجة الله (2) شخصى به نام اسحاق بن يعقوب نامه اى براى حضرت ولى عصر (عج) مىنويسد و از مشكلاتى كه برايش رخ داده، سؤال مىكند و محمد بن عثمان عمرى (نماينده آن حضرت) نامه را مىرساند.
پاسخ نامه به خط مبارك صادر مىشود كه در حوادث و رويدادها به راويان حديث ما رجوع كنيد، زيرا آنان حجت من بر شمايند و من حجت خدايم.