استطاعت مالى بعد از استطاعت طريقى حاصل شده باشد، تصرف در آن مال در زمانى كه مردم آماده براى حج مىشوند جايز نيست (1) و چنانچه با تصرف قادر به انجام حج نشود حج بر او مستقر شده، و رفتن به حج اگر چه متسكعا، بر او واجب است، و هم چنين اگر در فرض مذكور قبل از اوان خروج حجاج مبلغ را خرج نمايد، بنابر احتياط واجب، حج بر او مستقر مىشود.
مسأله 38 - مجرد مالك بودن كافى براى تحقق استطاعت نيست، بلكه شخص بايد قدرت بر تصرف در آن مال را نيز داشته باشد.
مسأله 39 - اگر شخصى كه استطاعت مالى براى انجام حج دارد، غافل و يا جاهل به وجوب حج باشد، با تحقق ساير شرايط، حج بر او مستقر مىشود، و اين كه بعضى علم و التفات را از شرايط استطاعت دانسته‌اند، نظر ضعيفى است.
مسأله 40 - اگر پس از علم به استطاعت از آن غفلت كند، و يا گمان كند كه مستطيع نيست، و با آن كه مستطيع بوده است، حج استحبابى بجاى آورد، اگر خصوص حج ندبى را قصد كرده، كافى از حجة الاسلام نيست، و اگر به عنوان انجام وظيفه فعليه به جاى آورده، و خيال كرده است كه تكليف او انجام حج ندبى