مسأله 31 - اگر شخص مقروض به مخارج حج داشته باشد، چنانچه قادر به انجام حج و پرداخت دين باشد - ولو به اين كه دين مدت دار بوده و متمكن از اداء در وقت باشد - مستطيع است، و حج بر او واجب است، و اگر قادر به پرداخت دين و انجام حج نباشد - به جهت اين كه دين حال باشد و پول، كافى براى دين و حج نباشد، يا دين مدت دار بوده، و لكن قادر به پرداخت در موعد نباشد - چه طلبكار رضايت به تأخير داشته باشد يا نداشته باشد، استطاعت صدق نمىكند، چون استطاعت در نزد عرف داشتن مخارج حج است علاوه بر مخارج لوازم زندگى، واداء دين از جمله آنهاست.
مسأله 32 - اگر كسى پس از داشتن هزينه حج بدون تقصير بدهكار شود، در صورتى كه وجه مذكور وافى به حج واداء دين نباشد مستطيع نيست، و در اين فرض تفاوتى نيست در اين كه دين قبل از حركت، و يا بعد از حركت، و قبل از اتمام اعمال به عهده او بيايد، زير اين گونه موارد كاشف از عدم وجود استطاعت است مسأله 33 - در صورتى كه بر ذمه شخصى خمس و زكات و مظالم عباد باشد، حكم ساير ديون را دارد، بلى اگر عين مالى كه در حج به كار مىرود متعلق خمس و زكات شده باشد، پرداخت خمس و زكات مقدم بر ساير ديون و حج است.