نيست كه آنها وارث زكوة دهنده باشند بسبب آنكه اولادى ندارد يا نه (مسألة 16) مستحب است دادن زكوة بفقراء ارحام كه محتاج باشند وواجب النفقه اونباشند منقول است كه از معصوم (ع) پرسيدند كدام صدقه افضل است فرمود صدقه بر رحميكه عداوت با او داشته باشد ودر خبر ديگر فرمود صدقه نيست در حاليكه رحم او محتاج باشد (مسألة 17) جايز است كه پدر زكوة خود را بفرزند دهد براى تزويج وهم چنين عكس آن (مسألة 18) جايز است دادن زكوة بفرزند براى انفاق بر زن ياخادمش از سهم فقراء چنانچه جايز است دادن باو براى تحصيل كتب علميه از سهم سبيل الله (مسألة 19) فرق نيست در عدم جواز دادن زكوة بواجب النفقه ميان آنكه قادر بر نفقه آنها باشد يا عاجز چنانچه فرق نيست در آن بين سهم فقراء وساير سهام حتى سهم سبيل الله هر چند دادن بانها براى غير نفقه جايز است چنانچه فرق نيست بنا بر ظاهر موافق احتياط ما بين دادن تمام نفقه از زكوة يا تتمه آن هر چند از جماعتى نقل شده كه اگر از دادن تمام نفقه كه بر او واجب است عاجز باشد جايز است تتمه آن را از زكوة بانها بدهد مثل آنكه از دادن كسوه يا نان خورش آنها عاجز باشد لكن جواز آن مشكل است واحتياط بندادن بانها ترك نشود (مسألة 20) هر گاه كسى بسبب فقر يا غير آن نفقه مملوكش را نمىدهد جايز است ديگرى زكوة را صرف اونمايد چه ابق باشد يا مطيع " چهارم " آنكه هاشمى نباشد در صورتيكه دهنده غير هاشمى باشد مگر در حال اضطرار چه از سهم فقراء يا ساير سهام حتى از سهم عاملين وسبيل الله بلى هر گاه از سهم سبيل الله كاروانسرا يا مدرسه ونحو آنها بنا شده ضرر ندارد هاشمى از آن منتفع شود وزكوة هاشمى را بهاشمى مىتوان داد از تمام سهام حتى سهم عاملين پس جايز است كه حاكم سيد را عامل كند براى جمع اورى زكوة سادات وسهمى باو دهد چنانچه دادن زكوة غير سيد بسيديكه مضطر باشد واز خمس وساير وجوه منطبقه بقدر كافى باو نرسد جايز است ولكن احوط اقتصار بقدر ضرورت است روز بروز با امكان (مسألة 21) جائز است غير سيد غير زكوة واجب مالى وبدنى خود را مثل زكوة مال التجاره وساير صدقات مندوبه را بسيد دهد بلكه صدقاتى كه بنذر يا وصيت براى فقراء يا كفارات ومظالم كه بر او واجب شده مىتواند بسيد دهد ودادن مجهول المالك كه بداند مالكش سيد است بسيد بقصد صدقه از مالك بى اشكال جايز است ولكن احوط آنست كه مطلق صدقه واجب را بسيد ندهد بلكه احوط آنست كه غير سيد صدقه