است در هر يك از غسلات وضو آنكه ده كف آن آب به قصد يك شستن بر عضو بريزد پس مناط در تعدد غسلى كه دوم آن مستحب وسيم آن حرام است تعدد ريختن آب نيست بلكه تعدد غعسل است با قصد (مسألة 44) واجب است در شستن اعضاى وضو ابتدا كردن باعلى لكن واجب نيست در ريختن آب اين كه باعلى بريزد پس اگر به پائين آب بريزد لكن شستن را باعانت دست از اعلى قرار دهد صحيح است (مسألة 45) بدان كه اسراف كردن در آب وضو مكروه است چنانچه اسباغ يعنى شاد آب كردن مستحب است و گذشت آنكه مستحب است كه آب وضو به مقدار يك مد باشد و ظاهرا اين يك مد در تمام افعال وضوء و مقدمات آن مانند مضمضه و استنشاق و شستن دستها بايد صرف شود (مسألة 46) جايز است در وضوء اعضا را به ارتماس بشويد چنانچه گذشت و جايز است نيز كه يكى از اعضا را به ارتماس بشويد و بقيه را بطريق متعارف بلكه جايز است تبعيض در يك عضو يعنى بعض آن عضو را به ارتماس بشويد و بعض ديگرى را بطور متعارف و در همه صور بايد مراعات شروط وضو بشود مثل ابتداء باعلى و مسح نكردن به آب جديد و غير اينها (مسألة 47) هر گاه وسواسى در شستن دست چپ بعد از تحقق شستن آن على المتعارف آب زياد بريزد صحت وضوء او مشكل است از جهت لزوم مسح به آب جديد (مسألة 48) غير وسواسى هر گاه بعد از يقين به آنكه دست چپ را تمام شسته باز دست بمالد بر آن به جهت زيادتى يقين ضرر ندارد مادام كه غسل واحد حساب شود عرفا بلى اگر آب خارجى بريزد مشكل است و اگر چه غرض او زيادتى يقين هم باشد چون در عرف اين شستن را شستن ديگر حساب مىكنند بلى اگر در شستن دست چپ آب از ابريق مثلا بر آن جارى مىكند و زيادتر از مقدار حاجت بر آن مىريزد با اتصال ضرر ندارد مادام كه يك شستن محسوب مىشود (مسألة 49) بر هر يك از انگشتهاى پا كه مسح كند تا كعب حتى انگشت كوچك كفايت مىكند (م 50) لازم نيست از براى مسح سر اين كه كلاه يا عمامه يا مقنعه را بردارد بلكه جايز است كه دست را ببرد زير آن و مسح كند اگر چه از اسفل باعلى باشد بلى مستحب موكد است از براى زن اين كه در خصوص نماز صبح خمار يا مقنعه را بردارد و مسح كند و هم چنين در نماز مغرب لكن تاكد استحباب در آن كمتر است از نماز صبح (فصل هفتم) در شرائط صحت وضوء است وان چند چيز است (اول) اين كه آب‌ مطلق باشد پس صحيح نيست وضو به آب مضاف و اگر آب در اصل مطلق